پروانه نگری در ایران

همه ساله، پروانه شناسان زیادی از نقاط مختلف جهان برای مطالعه پروانه های ایران به کشور ما سفر می کنند، اگرچه این جاذبه هنوز جایگاه ویژه خود را پیدا نکرده است. پروانه های ایران به دلیل کوچکی جثه و عدم تنوع رنگ در مقایسه با پروانه های استوایی و داشتن شباهت های فراوان با پروانه های قاره اروپا، تنها می توانند محققان اروپایی را جذب کنند.

البته افرادی نیز هستند که با انگیزه عکاسی از طبیعت و حیات وحش به ویژه از پروانه ها به کشورهای مختلف سفر می کنند که چشمگیر نیستند. بیشک کشور ایران با اقلیم های متنوع و تنوع زیاد پروانه ها برای مردمان این کشور جذاب است و می توانند با یک دوربین و کمی حوصله تصاویر زیبایی را از پروانه ها ثبت کنند.

هر نقطه از ایران دارای تنوع خاص است، به همین دلیل مشکل بتوان نقطه ای خاص را برای پروانه نگری پیشنهاد داد، ولی بی شک برای دیدن تنوع زیاد و پروانه های بیشتر در یک روز مناطق کوهستانی البرز، ارسباران، زاگرس میانی و نیز مناطق جنگلی گلستان توصیه می شود.

استان های آذربایجان شرقی و غربی از پر تنوع ترین مناطق کشور برای پروانه ها به شمار می آیند. استان های واقع در حاشیه کویر لوت و کویر مرکزی اگر چه از تنوع کمتری برخوردارند، تعداد بیشتری از گونه های اندمیک نسبت به شمال غرب کشور را در خود جای داده اند.

رشته کوههای زاگرس و مناطقی از البرز مرکزی برای دیدن تنوع پروانه های اندمیک بهترین مکان ها هستند. به طور میانگین، بهترین زمان دیدن پروانه ها در ایران ماه های خرداد تا اواخر تیر و ارتفاعات بین ۱۸۰۰ تا ۲۵۰۰ متری است.